VATNJENTA CHAMPO
Tekst: Anette Torjusen
Vi treff den smilande femåringen ved vannpumpa. I dag er ho med systera si Mary på 13 år for å fylle opp vantkannene med reint vatn.
Champo bur i landsbyen Kasalaulo i Zambia saman med 1753 andre. I eit hus som ho deler med mamma Susan og dei fem syskena sine.
- Der borte bur eg, seier ho og peiker på eit lite hus laga av gras og leire. Utanfor trippar hønene, mens eit par av syskena hennar slappar av på trappa.
Måtte gå i mange timar
Champo er så liten at ho ikkje kan hugse korleis det var å ikkje ha reint vatn, for før Kirkens Nødhjelp bora ein brønn i 2018, måtte dei drikke og lage mat av vatnet dei henta i elva.
Før dei fekk vatn i landsbyen, var dei mykje sjuke. Elva var deira einaste vatnkjelde. Den var både urein og full av bakteriar. Mamma Susan fortel at det var mykje slit og sjukdom.
I tillegg måtte dei gå langt for å hente vatn.
Glad i frukt
Champo har ikkje byrja på skulen enda, så når ho ikkje er ute og leikar med syskena eller vennane sine, liker ho å hjelpe mamma Susan med å lage mat.
- Eg er veldig glad i mango, smiler hun.
I landsbyen dyrkar dei mango, sharon og ei rotgrønnsak som heiter kassava. Den smakar nesten som potet. I tillegg sel mora hennar fisk på marknaden. Så dei har ofte fisk på menyen heime.
Champo elskar å være med familien sin, og ekstra stas er det å være med den minste broren Chishimba.
-Eg brukar å mate han, og det er gøy.
I landsbyen er dei ikkje lenger bekymra for at borna skal bli sjuke av det ureine vatnet, men bli smitta av covid-19.
Difor er det ekstra viktig at landsbybebuarane har tilgong til reint vatn, til både handvask og for å hindre andre sjukdommar i tillegg til pandemien.
