Dråpar av håp
Agnes er 13 år, og bur i landsbyen Munguli i Tanzania. Ho elskar å sjå på dansevideoar frå Botswana og dyredokumentarar. Ho syng i kor i kyrkja. Ho spelar handball med venene sine. Alt dette har Agnes nesten aldri tid til. Ho er ei av millionar av kvinner og born som brukar timesvis av dagen sin på å henta vatn.
Agnes blei kjent for mange av oss i kampanjefilmen for Kirkens Nødhjelp under TV-aksjonen hausten 2014. Den vesle, sterke jenta med den tunge vassbøtta på hovudet blei symbolet på alle dei nær 700 millionar menneska som manglar tilgang til reint og trygt vatn.
Takka vere innsatsen frå 100.000 bøsseberarar og eit stort engasjement i mellom andre norske kyrkjelydar, enda TV-aksjonen i eit rekordresultat. Det har gjort Kirkens Nødhjelp i stand til å gje 1,3 millionar menneske i åtte land tilgang til reint vatn. Agnes er ei av dei som no har fått reint vatn.
Tung jobb
Kvar dag står Agnes opp klokka seks. Ho lagar graut til seg og familien før ho går for å henta vatn. Ho brukar ein time på den åtte kilometer lange vegen frå huset til vassholet.
Agnes har fleire arbeidsoppgåver gjennom dagen. Men ingenting er så tungt som å henta vatn.
- Eg blir sliten av å henta vatn. Eg kviler litt på vegen for å få meir energi, men det er veldig langt å gå. Nokre gongar er eg sliten i heile kroppen, og får vondt i nakken. Då hentar broren min vatn for meg i staden, fortel Agnes.
Blir sjuke av vatnet
Medan kyr og geiter vassar gjennom vassholet, fyller Agnes bøtta si med ti liter skite, forureina vatn. I Munguli finst det ikkje reint vatn. Unge jenter, born og gravide kvinner går mange kilometer kvar dag for å henta vatn til familiane sine. Vatn dei veit dei blir sjuke av. Born som Agnes må ofte vera heime frå skulen med feber, diaré og magekrampar fordi dei har drukke det farlege vatnet.
- Vi kan bli veldig sjuke av vatnet. Nokre gongar får vi veldig vondt i magen og får diaré. Då kan vi ikkje gå på skulen. Alle blir sjuke av vatnet, særleg dei minste borna. Når vi har tid, kokar vi vatnet, men det har vi ikkje alltid tid til, fortel Agnes.
Fordi Agnes brukar så mykje tid på å henta vatn, kjem ho ofte for seint på skulen. Ho får heller ikke så mykje tid til å gjera lekser.
Forandringa
Men no skal livet til Agnes snart endra seg. Ved solnedgang ein måndag ettermiddag i juni kjører fire digre lastebilar den humpete vegen til Munguli. Lastebilane er fullasta med tungt boreutstyr.
Det som skal forandra livet for Agnes og dei andre menneska i landsbyen, ligg gøymt 80 meter nede i bakken. Friskt, reint og trygt vatn.
På førehand har Kirkens Nødhjelp sin vassekspert Zachayo Makobero gjort hydrologiske undersøkingar for å finna staden med størst sjanse for å treffa vatn. Han tek ikkje feil. Alt den første dagen står vasspruten opp frå boreholet. Tre dagar seinare kan Agnes endeleg smaka sine første dråpar reint, trygt vatn. Ho gjer store augo. Det smakar ikkje salt! Det smakar godt! - Eg er veldig glad. Det reine vatnet vil gjera oss mindre sjuke, og det blir mykje kortare å gå. Då treng eg ikkje bruka så mykje tid på å gå og henta vatn, seier Agnes.
- No får eg meir tid til å gjera lekser, ta meg av småsøskena mine og til å leika med venene mine. Det gledar eg meg til!
Reint vatn forandrar liv
Agnes drøymer om å bli lærar slik at ho kan vera med på å forandra livet til andre born. Agnes sin onkel, Eliudi Balanda Pangani, er sikker på at no blir det lettare for Agnes å oppfylla draumen sin.
- Dette vatnet vil gjera at ho får meir tid på skulen, og børa med å henta vatn vil bli mykje mindre både for henne, familien min og heile landsbyen, seier han. Reint vatn forandrar liv. For Agnes er det reine vatnet i brønnen frå Kirkens Nødhjelp eit stort skritt på vegen mot ein enklare kvardag – og ei tryggare framtid.