- Som barn hadde eg det godt. Eg var nok ei litt vill fjellgeit som for overalt. Då mor døydde og far strevde, var det godt at me var tre sysken som tok vare på kvarandre.
- Eg var fjorten år då mamma døydde. Til presten sa eg at eg ville me skulle syngja Ingen er så trygg på ferda i gravferda hennar. Han tykte det var eit spesielt ynskje frå ein fjortenåring. Men det er ein salme som eg alltid vil ha med meg frå denne tida. Sjølv skreiv eg dikt. Eg skreiv diktet Engelen etter at mamma døydde.
Engelen
Eg møtte ein engel i natt,
han likna slik på deg,
vi dansa og leika og lo,
passa så godt i lag vi to
men i augo dine var det sorg og smerte,
det rann tårer av blod frå ditt hjerte
med lette vengeslag letta du og flaug bort,
eg ville fylgje med, men du flaug så fort
- eg såg deg aldri meir
Av Henny-Kristin (14)
Henny-Kristin er utdanna psykiatrisk sjukepleiar og jobbar i dag som rådgjevar i NAV Forvaltning. Ho er gift og har tre barn.
Utdrag frå side 74 i Kyrkjefolk av Egon Askvik (Skald forlag)