Det er der ikkje noko større vi kan gjere for barnet vårt, enn å bringe det til Gud. Han som har skapt det i sin kjærleik, og som ynskjer å omslutte det med denne kjærleiken gjennom heile livet. Denne gode samanhengen må dåpsbarnet både få oppleve og lære om. Ved dåpen går såleis barnet inn i kyrkja sitt trusopplæringsprogram: «Størst av alt». Dette programmet kan du lesa meir om her.
Det er lurt å planleggja dåpen sånn at alt er i orden i god tid før dagen kjem. Det gjeld å finna fadrar, å avklara med familie og vener, og å ordna markering etter. Presten tar kontakt vanlegvis ei veke eller to i forvegen for å avtala dåpssamtale. Denne finn stad i heimen eller på kyrkjekontoret. Her snakkar ein om kva dåpen er, gangen i dåpshandlinga, og om dåpsopplæringa. I tillegg får barnet Fusa sokn sin dåpsperm med CD. For familiar som bur utanfor Fusa, er det oftast greiare å ta dåpssamtalen i sitt lokale sokn - då må ein sjølv ta kontakt med kyrkjekontoret der for å avtala.
Barnet skal ha minst to fadrar, og kan ha inntil seks. Å vere fadder handlar om å vise omsorg for barnet og medverka i barnet si trusoplæring. Fadrane må ha fylt 15 år, og vera medlem av Den norske kyrkja, eller eit anna tilsvarande kyrkjesamfunn.
Er det noko de ynskjer å spørja presten om? Tenk gjerne gjennom dette før dåpssamtalen. Døme: Ynskjer de ein spesiell salme, eller vil nokon i familien lese dåpstekstar frå Bibelen?